Świnka Morska - małe sekrety łagodnego gryzonia

Znana powszechnie świnka morska jest udomowionym gryzoniem należącym do rodziny kawiowatych. Tak naprawdę nazywa się kawia domowa i pochodzi z terenów Ameryki Południowej, gdzie została udomowiona przez Indian zamieszkujących tamte tereny. Głównie służyła im jako pożywienie, jak również do celów rytualnych, a także do ówczesnej medycyny. Zresztą do chwili obecnej jest spożywana w Peru, Chile, Boliwii, Ekwadorze czy Kolumbii. Do Europy trafiła w XVI wieku, najpierw jako zwierzę przeznaczone dla hobbystów. A od w XIX wieku zaczęto ją wykorzystywać jako zwierzę laboratoryjne m.in. do przeprowadzanych badań nad chorobami zakaźnymi, czy analizy roli witamin w funkcjonowaniu organizmu.

Trudno już na pierwszy rzut oka nie rozpoznać świnki morskiej z powodu jej wyglądu oraz charakterystycznej budowy ciała. Jest ona ssakiem o krótkim pysku i krótkiej szyi, krępym korpusie z krótkimi nóżkami. Posiada zazwyczaj krótką sierść, za to w naturze do rzadkich przypadków należą świnki długowłose. Pierwotnie, gdy żyła na wolności jej sierść miała barwę szarą lub brunatną zapewniając w ten sposób kamuflaż ochronny przed naturalnymi wrogami. Później będąc już zwierzęciem hodowlanym jej sierść stała wielokolorowa, cętkowana bądź łaciata. Do popularnych ras należą: Peruwianka , Sheltie , Coronet , Rozetka , American Crested , English Crested , Rex , Teddy , Merino , Alpaka , skinny. 

Skinny to jedyna rasa świnek morskich (sztucznie wyhodowana) nie posiadająca włosów

Aktywność świnek jest taka sama zarówno w dzień, jak i w nocy. Należą do zwierząt społecznych i towarzyskich, lubiących żyć w stadzie na określonym terytorium. Zazwyczaj stada te liczą od 4 do 10 osobników, a swój teren oznaczają moczem oraz wydzieliną z gruczołów odbytu. Osobniki żyjące na wolności są zazwyczaj agresywniejsze od swoich udomowionych kuzynów.

Średnia długość życia świnki morskiej mieszkającej w domu dochodzi do 6 lat, ale najstarsza przeżyła 14 lat. Jest to uzależnione w znacznym stopniu od zdrowej i zbilansowanej diety. Ciąża u świnek trwa około 63 dni, a na świat przychodzą średnio 4 maluchy. Przez pierwsze dni karmi je ich matka, a od 5 dnia mogą już zjadać stałe pokarmy. Po 8-9 miesiącach uzyskują wymiary osobników dorosłych. Świnki morskie posiadają świetnie rozwinięty słuch, który wykorzystują podczas komunikacji między sobą i potrafią rozpoznawać się po głosie. Mają też dobry wzrok, a spośród kolorów rozróżniają: niebieski, zielony, żółty i brązowy.

Świnka morska posiada na pyszczku włosy czuciowe znajdujące się w okolicach nosa, pod brodą oraz tuż przy oczach. Ułatwiają jej one orientację w terenie.

U świnki morskiej podobnie jak u chomika, zęby rosną przez całe jej życie

Należy do roślinożerców z ciągle rosnącym uzębieniem - wymagającym ciągłego ścierania. W skład diety powinien wchodzić błonnik w ilości około 10%, w stosunku do całego pożywienia. Powinna ona też zawierać witaminę C. Odpowiednie do żywienia jest siano, a także karmy specjalistyczne specjalnie przygotowane na potrzeby świnek. Posiłki można uzupełnić niektórymi popularnymi warzywami: marchew, pietruszka, liście rzodkiewki i buraków. A z owoców najlepsze są jabłka i winogrona, które należy podawać tylko jako dodatek. Świnki morskie źle znoszą zmiany w diecie, ponieważ mają wrażliwy układ pokarmowy. Może to doprowadzić do podenerwowania oraz utraty apetytu, a w skrajnych przypadkach do niedrożności układu pokarmowego. Uwaga dla świnek fasola jest trująca.

Podstawowym płynem jest odstana woda, ale co jakiś czas można jej podać herbatę rumiankową.

Świnka morska, którą zamierzacie sprowadzić do domu powinna mieć klatkę o minimalnych rozmiarach 80x50cm. Zwierzę potrzebuje ruchu, a mniejsze klatki jej tego nie zapewnią. Od dołu powinna znajdować się dosyć wysoka kuweta, która zabezpieczy przed wysypywaniem ściółki na zewnątrz. Z uwagi, że świnka oddaje dosyć dużo moczu, na ściółkę nie nadają się trociny, za to zdecydowanie lepszy będzie granulat. Klatkę powinno się ustawić w miejscu spokojnym, niezbyt nagrzewającym się i z dala od przeciągów. Do niezbędnych akcesoriów należy zaliczyć: poidełko, paśnik, miseczkę na pożywienie oraz domek. Lubią podgryzać gałązki i w niewielkich ilościach suchy chleb.

Klatka nie musi być wysoka, ponieważ świnki nie podskakują i nie wspinają się, a więc i nie uciekną. Jeżeli będzie również biegać w domu po podłodze, to ważne jest aby zabezpieczyć kable przed przegryzieniem. 

Do naturalnych wrogów świnki żyjącej na wolności należą psy, wilki, kojoty, sowy oraz jastrzębie.

Nie stronią od niej też pasożyty wewnętrzne jak i wewnętrzne, należą do nich: wszy, roztocza, kleszcze, przywry i nicienie. Częstym pasożytem jest też świerzbowiec.

Te niewielkich rozmiarów gryzonie potrafią spowodować u człowieka alergię objawiającą się jako nieżyt nosa, zapalenie spojówek, świąd lub astmę.

Z racji, że świnki morskie są stworzeniami towarzyskimi, warto się zastanowić nad zakupem nie jednej ale dwóch sztuk i to najlepiej młodych, ponieważ starsze osobniki trudniej się oswajają.