Ten kolorowy i mały ptaszek popularnie nazywany zeberką jest również znany jako amadyna zebrowata . W warunkach naturalnych żyje ona licznie w Australii oraz na Małych Wyspach Sundajskich. Z natury jest bardzo towarzyska i chętnie przebywa w grupach liczących od 10 do 100 sztuk. Do zamieszkania wybiera tereny o niezbyt licznym zadrzewieniu, najlepiej porośnięte trawą. Na wolności średnio żyje do 3, a w odpowiednich warunkach domowych powyżej 10 lat.
Pierwsze wzmianki prasowe na ich temat pojawiły się ponad 200 lat temu.
Zeberki podzielono na dwa podgatunki różniące się pochodzeniem oraz intensywnością ubarwienia:
- zeberka australijska pochodzi z Australii środkowej
- zeberka timorska zamieszkuje Małe z Wysp Sundajskie
W Polsce, co prawda odnotowano przypadki zeberek żyjących na wolności, jednak były one bardzo nieliczne, najprawdopodobniej zostały wypuszczone na wolność albo uciekły komuś z domu.
Jednak lepiej w warunkach domowych nie zapominaj o codziennej wymianie wody na świeżą.
W naturalnym otoczeniu ich główne pożywienie stanowią drobne ziarna, nasiona traw i chwastów – dlatego potrzebują stałego dostępu do wody. Zjadają również mrówcze jaja, mączniki i termity, owoce, a nawet pączki z drzew. Chętnie mieszkają w pobliżu ludzkich domostw, farm oraz plantacji owoców, gdzie mają ułatwiony dostęp do pożywienia. Niestety spotyka się to z niezadowoleniem plantatorów i jawnym tępieniem tych ptasich rabusiów, skąd najczęściej są przeganiane, czy nawet zabijane zatrutą wodą.
Mieszkające w naszych domach - czyli w warunkach hodowlanych zjadają ziarno prosa i mieszankę dla kanarków. Bardzo lubią też karmę jajeczną, suche biszkopty, mlecz, szpinak oraz cykorię. Z owoców można im podawać: jabłko, gruszkę, winogrona i arbuza, a z warzyw: marchewkę, ogórek zielony, kalafior i sałatę lodową.
Część właścicieli podaje im również skiełkowane nasiona prosa i kanaru.
Miejsce, w którym będą mieszkać zeberki powinno mieć na spodzie wysypany piasek, a do tego kurze skorupki po jajkach i ptasie wapno lub preparaty wapniowe.
Warto, też raz w tygodniu do wody dodawać witaminy B i C.
Z uwagi na ich towarzyskie usposobienie - zeberki mieszkające w klatach nie powinny być trzymane pojedynczo. Więc jeżeli planujesz powiększenie ptasiej rodziny, to najczęściej nie będzie z tym większego problemu, ponieważ ptaszki te z natury są bardzo pozytywnie nastawione do posiadania potomstwa. Do pełnego szczęścia potrzebna jest im tylko odpowiedniej wielkości klatka lub woliera. Dodatkowo konieczny jest domek lęgowy, który można zrobić np. z łupiny kokosa. Resztą same się tym zajmą pod warunkiem, że będą mieć w zasięgu niezbędne materiały budowlane. Dla nich doskonałym budulcem jest sucha trawa, sierść, włókna pochodzenia roślinnego, a gdy zabraknie materiałów, zeberki są w stanie wykorzystywać do tego celu własne piórka, które skubią bez opamiętania.
W naturalnych warunkach, gdy nadchodzi pora lęgowa, pary odłączają się od dotychczasowego stada i na drzewach wiją sobie gniazda. Gdy już są gotowe, to samiczka w ciągu kilku następnych dni składa od 2 do 8 jaj. Następnie razem z samcem w tzw. porze lęgowej na zmianę wysiadują złożone tam jajka, a po kolejnych 12 dniach zaczynają przychodzić na świat małe zeberki. Przez pierwsze kilkanaście dni maluchy są karmione pokarmem przeżutym przez swoich rodziców, a następnie zwróconym do ich dziobków.
Za dowód, że ptasi rodzice poważnie podchodzą do swojej roli, niech posłuży fakt, że nigdy oboje nie opuszczają gniazda i zawsze jeden z nich jest na miejscu doglądając i wygrzewając swoje pociechy.
Gdy po urodzeniu wśród młodych zeberek znajdują się samczyki, to po ukończeniu przez nich około 35 dnia życia – ojciec przepędza swoich synów ze stada traktując ich jako potencjalnych konkurentów. Dzieje się tak w warunkach naturalnych, natomiast w klatkach może dochodzić do bójek i okaleczeń. Samce zeberki w okresie lęgowym są bardzo wojownicze i nie boją się od gniazda ze złożonymi jajkami przegonić nawet większe od siebie ptaki.
Do podstawowych zabiegów pielęgnacyjnych zalicza się obcinanie pazurków, ale zanim zaczniesz to robić samodzielnie - zobacz jak robi to weterynarz.
Opublikowano 2019-11-16 w serwisie Zwierzoklub.pl. Ostatnia aktualizacja wpisu nastąpiła 2019-12-28 16:08:39.
© 2017-2022 Zwierzoklub
W naszej bazie posiadamy już 14 826 firm i instytucji.
Data publikacji wersji:
Wersja platformy: fd845